دانش‌آموختۀ مدیریت گردشگری

عضو هیئت مدیره

متخصص گفت‌وگوی حرفه‌ای

از کودکی به معلمی علاقه‌مند بودم. از بازی‌های مورد علاقه‌ام این بود که جمعی دانش آموز را تصور می‌کردم و به آنها درس می‌دادم.این آرزو محقق شد. سال ۱۳۸۹ معلم دبستان شدم. بخش‌ها و پایه‌های مختلفی را تجربه کردم. اما از هر چیز هیجان‌انگیزتر، ارتباطم با دانش‌آموزان و اولیای ایشان بود. اگرچه لذت معلمی در دیدن تغییر تک‌تک دانش‌آموزان است، گپ‌وگفت در زمان‌های صبحانه و استراحت با آنان روزم را باطراوت‌تر می‌کرد.

گفت‌وشنود با اولیا دربارۀ ویژگی‌های فرزندشان، برایم احساس رضایت‌مندی به همراه داشت. گویی معلمی میل به ارتباط با دیگری را در من پاسخ می‌داد. سال ۱۳۹۷ کارگاهی با عنوان «بازآفرینی مهارت‌های گفت‌وگو» در مدرسه برگزار شد. محتوای کارگاه برایم تازگی داشت.

لحظه به لحظۀ کارگاه را با اشتیاق دنبال می‌کردم. بعد از آن، در تلاش بودم دریافت‌هایم را در ارتباط با اطرافیانم به کار گیرم. برایم شبیه به معجزه بود‌. گفت‌وگو به ارتباط‌هایم کیفیت می‌داد. طعم گفت‌وگو روزبه‌روز شیرین‌تر و دلچسب‌تر شد.

حالا به لطف تقدیر با مؤسسۀ راه بی‌پایان گفت‌وگو همکاری دارم. در تلاشم تا گفت‌وگو را بهتر بفهمم و در آن عمیق شوم. به این امید که راهی باز کنم تا دیگران هم شیرینیِ گفت‌وگو را بچشند.